Het staat buiten kijf: het kantoor verandert. En de ontwikkelingen gaan snel. Maar dat betekent niet dat alles wat over er over deze ontwikkelingen gezegd wordt zomaar aangenomen moet worden. Want er wordt ook veel onzin nagepapegaaid.
Neem bovenstaande ‘graphic’, die we dezer dagen op twitter voorbij zagen komen. Op het eerste gezicht is dit een informatief beeld, afkomstig van een (voor velen) relatief onverdachte bron: de Europese Commissie. Maar bij nadere beschouwing worden er nogal wat ongefundeerde aannames gedaan. Neem de eerste de beste zin, linksboven, aangaande 65 procent van de kinderen die banen zullen vervullen die nog niet bestaan. Waarop is deze alarmistische bewering gebaseerd? Is er wetenschappelijk onderzoek dat dit onomstotelijk vaststelt, of is het veeleer een napapegaaien van consultants die nu eenmaal hun brood moeten verdienen met het aandikken van veranderscenario’s?
De vraag wordt urgenter wanneer we zien dat ook andere beweringen op de graphic op drijfzand blijken te berusten. Neem de berekening, rechtsonder, dat er in 2020 een tekort zal zijn van 825.000 ICT-werkers. Gegeven het feit dat er naast dit getal vermeld staat dat de sector jaarlijks met 120.000 banen groeit en de graphic gebaseerd is op cijfers uit 2016 betekent dit dat er in 2020 ongeveer 120.000 maal 5 = 600.000 extra banen zullen zijn. Welnu, de graphic stelt niet alleen impliciet dat géén van deze banen ingevuld zal gaan worden, maar bovendien dat er anno 2016 al 825.000 – 600.000 = 225.000 onvervulde ICT-banen in Europa waren. Klopt dit werkelijk? En zou het dan niet verstandig zijn eerst daarop te focussen?
Nog zo’n dubieuze bewering: van alle banen staan kantoorbanen het meest onder druk. Maar wanneer we kijken naar ‘jobs’ die de komende jaren ‘more in demand’ zullen zijn, dan betreft het precies banen die nu juist wél in een kantoor uitgevoerd worden. Er kunnen allerlei interessante verklaringen zijn voor dit opmerkelijke feit. Maar het probleem met graphics als deze is nu juist dat deze verklaringen nooit gegeven worden. En daarmee lijkt ook dit aspect van de graphic meer op een ingrediënt uit een verdienmodel dan op een wetenschappelijk gefundeerd feit dat het Europese kantoorhoudende bedrijfsleven tot handelen noopt.
Natuurlijk: de graphic verkondigt niet alleen maar onzin. Bij de ‘skills’ die noodzakelijk zijn in 2020 staat onder meer ‘kritisch denken’. Het kan geen kwaad deze skill ook toe te passen op al te apodictische beweringen van sommige hedendaagse nieuwe werken-profeten. Innovatie is te serieus en belangrijk om in handen te laten van verkopers van gebakken lucht.
